Het is bijna zover. Morgen over een week zit ik in het vliegtuig richting België om vrijdag 10 juni om 7u45 met kleine oogjes aan te komen in Zaventem.
De terugreis is met zwwwwwwaaaaaar gemengde gevoelens. Heel triestig omdat ik het hier naar mijn zin heb, omringd ben door leuke mensen en ik zo geniet van mijn juwelenlessen, maar ook blij om 's ma & 's pa, Gregory & almost-schoonzussie Alexandra, ons Joanneke & family en alle andere vrienden terug te zien. En ook natuurlijk voor de zon (wees gewaarschuwd: ik ben heel, maar dan ook heel bleek), de Antwerpse terrasjes (ik ben helemaal klaar voor een glaasje rosé in de zon), de chipolataworsten en lekkere kazen (want hier kennen ze alleen van die gerookte BBQ-worsten en éénheidskaas & hesp).
Bericht aan 's ma & 's pa: vrijdagavond BBQ met lekker chipolata-worsten en een fles rosé, olé?
Bericht aan Joanne: is de tuin al klaar om in dat zonnig lavendel-hoekje een glaasje te komen drinken?
Enfin, het was een prachtig avontuur. De tijd is voorbij ge-vlo-gen! Sinds vorige week probeer ik elke morgen als ik in de taxi zit, terug te denken aan de voorbije maanden. Want ik vraag me af: is het nu al voorbij? 6 maanden zijn echt niets.... Maar dan denk ik aan al wat ik gedaan heb, kleine en grote dingen...en het zijn er natuurlijk best wel wat. Maar als een mens een routine heeft, razen de dagen aan een recordtempo voorbij.
Jaja, ik ga ze hier allemaal missen: mijn tantes en nonkels die zo goed voor mij gezorgd hebben, de vriendinnen van mijn nicht Camila die me in hun madammen-groepje opgenomen hebben en met wie we elke week 'café of agua aromatica' gingen drinken, mijn neef Ernesto en soon-to-be wife Pascale en hun vrienden met wie we memorabele feestjes gehad hebben, mijn neef Nicolas,vrouw Cristina & dochertje Valeria die hier om de hoek wonen en mij al die maanden dagelijks hebben verwelkomd voor lunch of avondeten, mijn nichten/surrogate zussen Patricia & familie, Maria & familie, en neefje Lucas met wie ik elke maandag huiswerk deed...En natuurlijk mijn roommates: mijn nicht Cami & Diana die mij zo warm verwelkomd hebben in hun appartement. Cami die altijd klaar stond om mee op schok te gaan, om te koken, om voor me te zorgen als ik ziek was en mijn bed niet uit kon....Al die mensen zijn GOUD waard. Wel spijtig dat ze geen Nederlands verstaan en mijn prachtige woorden aan hun adres niet kunnen verstaan ;-)
Maar genoeg hierover want ik hoor al van die typische viool-muziek in mijn hoofd en mijn ogen beginnen al wat glazig te worden.....
Mijn laatste blog ging over Miami. Drie weken geleden zat ik er nog....Mijn blogbericht ging toen over de gietende regen daar, maar dan vindt een mens andere activiteiten: shoppen, op restaurant te gaan....Ook daar ben ik verwelkomd als een prinses (en dan heb ik het niet over die US officers die me een half uur ondervraagd hebben, maar wel over Mari & Clement)! En in een prachtig appartement!
En Miami is heel goed voor je ego als je blond bent! Ik wil daarmee niet zeggen dat ze daar oliedom zijn en dat een blondje zich daar slim voelt...... neeeeee, het zit daar zo vol latino's, dat een blonde daar exotisch is.
En het leuke aan die amerikaanse mentaliteit is dat ze je daar op straat aanspreken om te zeggen dat je ze 'such a beautiful girl' vinden! Inderdaad! Ik kon mijn draai daar wel goed vinden ;-)
Back in Bogota na mijn Miami-intermezzo, heb ik mijn juwelenlessen naar een hogere intensiteit gebracht. Ik ga elke dag richting atelier om prachtige dingen te produceren! Ik heb geen foto's meer genomen, maar die volgen nog. Deze week ga ik zelfs volledige dagen. Het is de laatste rechte lijn, dus gaan met die banaan!
Ik heb het nog druk druk druk. Tussen de lessen en de laatste cadeautjes-inkopen etc, gisterenavond afscheidsetentje gehad, deze middag afscheidslunch, morgen afscheids-thee, vrijdag afscheids-happy hour met de mensen van het juwelenatelier, zaterdagavond afscheids-resto/party met de neven, nichten, vrienden, dinsdag afscheids-lunch en woensdagavond het laatste avondmaal met Titi, Juancho, Ernesto, Patricia, Maria & aanhangsels.... (het is deze keer allemaal in shiften te doen). En dan zal ik wel genoeg gegeten en geweend hebben........... Dan ben ik klaar voor de welkomsdrinks, etentjes, apero's.........
Voilà, ik zie jullie binnen 10 dagen ergens op een antwerps zonnig terras!
Cheers!
sandrine