OVER SNAKKEN NAAR EEN STREEPJE ZON

Ik word dagelijks geconfronteerd met jullie berichtjes op Facebook over wat een zalig weer het wel is in België, dat er wordt gepicknickt in de tuin, dat het zo'n onwaarschijnlijke maand april is geweest...... en ik zit hier dan zogezegd in de 'tropen' en wacht al 5 maanden op zon!!!!!! Ik denk dat ik tot hiertoe een dikke 3 weken zon heb gehad.... de grote verantwoordelijke: het weerfenomeen La Niña. Voor degenen die geen Spaans spreken, La Niña = Het Meisje. En dit betekent veeeeeeeeel regen. (waarom moet nu in godsnaam het meisje regen brengen en de jongen zon????)
Soit, de hoeveelheid regen die al gevallen is en nog steeds valt, heeft gemaakt dat in november-december de noodtoestand is uitgeroepen in Colombia omdat er vele dorpen onder water gelopen waren, aardverschuivingen huizen en wegen van de kaart hadden geveegd etc....
En daar is het spijtig genoeg niet bij gebleven.... Want ook hier bestaat het spreekwoord 'aprilse grillen' of 'en avril ne te découvre pas d'un fil', en dat luidt: 'en abril aguas mil'.... En zo is het ook wel echt. Gevolg: weeral overstromingen, aardverschuivingen, modderlawines, een 20-tal geblokkeerde wegen (vele wegen zijn hier bergwegen aangezien we in het midden van het Andes-gebergte zitten)....soit, chaos alom!
Het ziet ze een beetje zo uit:

met dank aan Revista Semana voor de foto (ze weten niet dat ik deze foto van hun site geplukt heb, maar toch een dikke merci)

Ik was dit weer zo beu dat ik dacht: als de zon niet naar mij komt, ga ik naar de zon. En zo geschiedde: ik kocht een ticket naar de zon (lees: ticket naar Miami, want Florida is The Sunshine State).
En hier zit ik dan! En ik hoor jullie denken: geniet dan toch van die zon ipv op je blog te schrijven..... Wel, the fact is..... HET REGENT!!!!!! Echt waar, dag 1 = mooi weer, dag 2 = grijs met af en toe een druppel, dag 3 = grijs en regen. Ik heb bikini nr. 1 nog niet uitgepakt!!! Dit is dus Murphy's Law. Wees gewaarschuwd: hou jullie paraplu maar klaar want 10 juni kom ik terug naar België en hoogst waarschijnlijk zal het dan ook daar beginnen regenen. Ik denk dat er een regenparaziet in mijn koffers is geglipt.....

Maar naar de US of A komen is toch altijd een beetje avontuur....
Wie al een reis naar dit 'beloofde land' heeft ondernomen, weet dat je hier bij het afstappen van het vliegtuig geconfronteerd wordt met een lange file aan de immigration en dat je maar best vriendelijk bent omdat die officers nooit je vriend zijn.... Maar tot hiertoe geen probleem, volgend obstakel: Douane: meestal is dat gewoon een blauw formulier invullen om te zeggen dat je niets aan te geven hebt.... Maar als je Belgian Citizen bent, maar uit Colombia arriveert, gaat er in de ogen van de douane-ambtenaar een alarmsignaal af en word je doorverwezen naar Bagagge-control (waar je dan natuurlijk vele mede-passagiers tegenkomt) en wordt afgeschrikt door de 'we serve our country, in God we trust' officers met gemillimetreerd haar en boze blikken..... Gelukkig was er tussen al die boze mannenblikken één vrouwelijke officer die heel vriendelijk was, maar toch ontsnap je niet aan de ellenlange vragenlijst en het nauwkeurige doorzoeken van je koffer.
(en dat zijden kleedje dat je zorgvuldig gevouwd had zodat er niet te veel plooien in zouden komen, wordt natuurlijk niet zorgvuldig weer ingepakt...). De vragenlijst was niet min, maar mijn verhaal is dan ook een beetje speciaal: wat kom je hier doen en waarom kom je uit Colombia en niet uit België.... 'Ik ben 6 maanden op vakantie in Colombia, en neem een weekje vakantie van die vakantie......' Ik moest dus vertellen waarom ik 6 maanden in Colombia woon, waarom ik naar Miami kom en bij wie ik logeer en vanwaar ik die mensen ken, en bij wie ik woon in Colombia en wat die mensen als job doen... blablabla... Tot daar alles goed. Maar dan komt de vraag: 'kan jij dan 6 maanden vakantie nemen van je job in België?' Dan klinkt het natuurlijk raar dat je zegt dat je in ziekteverlof bent en daarom naar Colombia bent gekomen. Want dan gaat er weer een alarmsignaal af bij de US officers: dan wordt één van die boze, kortharige mannen erbijgehaald om te kijken wat je daarover te vertellen hebt...'hoe heb je je ticket naar Miami betaald, en dat naar Colombia' en 'how can you afford to pay for it if you are not working? Omdat wij wel een goede social security hebben en savings... en hoeveel krijg je dan van die social security en hoeveel zijn je savings? En hoeveel bedraagt de huur van je appartement in België en waarom is die laag?
En heb je deze ochtend gegeten voor je naar de luchthaven ging? Nee, want ik moest om 6u30 vertrekken. en heb je op de luchthaven gegeten? Ja, een croissant en een koffie. en heb je in het vliegtuig gegeten? Een beetje want hoe nieuw en shiny de vliegtuigen van Avianca zijn, hoe jakkie het eten is.... Ik had natuurlijk niet door - want ik ben blond en onschuldig - dat deze laatste vragen waren om te zien of ik geen 'bollen cocaine' had ingeslikt, want dan mag je niet eten... en dat gebeurd wel vakker op de route Bogota-Miami....Gelukkig dat ik toch een croissant had gegeten want anders hadden ze mij waarschijnlijk naar de radiografie gestuurd!
Maar enfin, na een beetje overleg tussen de vriendelijke dame en de norse officer, kreeg ik mijn paspoort terug en mocht ik door.... 2 uur heeft het geduurd tussen het afstappen van het vliegtuig en het buitenstappen van Miami International Airport!

Ondertussen is het gestopt met regenen (wel nog steeds even grijs), maar ik ga er van profiteren en in actie schieten!
Hasta la vista babies!